De kroeg van Ouwe Luuk ligt aan de weg van Damascus naar Limerick. Hij ligt ook aan de weg van Marrakesh naar Sint-Petersburg. Daarnaast is hij te vinden in het centrum van iedere stad die die naam waardig is, in elke duistere buitenwijk, elk havenkwartier en elk pelgrimsoord.
Nee — het is geen keten met veel vestigingen. Dat zijn allemaal de enige kroeg van Ouwe Luuk, met hemzelf achter de toog en Astrid in de bediening.
Door zijn bijzondere liggingen bestaat de clientèle uit mensen van zeer uiteenlopende pluimage, en soms ook uit niet-mensen. Deze gasten brengen vaak interessante verhalen mee.
De vrijdagavond is de stamavond van mij en een aantal vrienden. Zo’n avond is pas echt geslaagd als we een vreemde gast aan tafel hebben gehad en zijn verhaal hebben laten doen.
Sommige van die verhalen probeer ik op te schrijven. Dat lukt soms, niet altijd. Enkele verhalen zijn te vreemd om te begrijpen, of om lang genoeg te onthouden. Sommige verhalen laten zich niet opschrijven: de pen breekt, de tekstverwerker loopt vast, of het papier vliegt in brand.
Die zich wel lieten navertellen vindt u hier.
— Isra.
(isra@ouweluuk.nl)